Afscheid Annet Gouma
Gemeenteraad 28 maart 2018, met als enige agendapunt Afscheid Raadsleden.
Afscheidsmoment van Annet Gouma, PvdA-raadslid 2002 t/m 2018
Lovende woorden van burgemeester Smit:
Annet, gedurende zestien jaar dames en heren raadsleden van de gemeente Beverwijk. Een ongelofelijk lange periode. En ik zat daarover na te denken, maar eigenlijk twee dingen die mij opvielen als het gaat om jouw opstelling binnen de gemeenteraad. Allereerst als ik je zo mee en zie zitten achter de raadstafel dan merk ik dat je eigenlijk nergens meer van opkijkt. Je hebt altijd een, nu ook, open gezicht, goedlachs, je hebt veel meegemaakt. Dus je bent relativerend in de politieke arena. Het tweede wat me opvalt is dat ondanks die zestien jaar en datgeen wat ik zojuist stel voor het gevoel van relativering je een absoluut onvervalste drive hebt. Daar is niets ingekomen in die zestien jaar van het zal allemaal wel. Integendeel, je bent tot de laatste dag gedreven. Gedrevenheid en relativering kunnen dus samengaan. Je bent immer goed voorbereid. Je hebt met plezier als voorzitter van commissies gefunctioneerd. En vond het een mooie periode, zo is mij verteld, rond het referendum in 2007. Dat ging over de invulling van het Aagtenpark. Je voerde actie, daar werd je ook blij van en voel je gesteund door de uitslag van dat referendum. Naast het raadslidmaatschap doe je veel vrijwilligerswerk. Zo ben je maatje van een kwetsbare inwoonster van onze gemeente. En ook daar hoorde ik altijd present, net als hier. Altijd met inzet, net als hier. Altijd hartelijk, net als hier. Altijd betrokken, net als hier. Ook voor jou, Annet, straks de gemeentelijke waardering. vraag uw plaats weer even in te nemen. En de raadsleden die ons verlaten die hebben inmiddels een gemeentelijke waardering ontvangen.
Nadat alle scheidende raadsleden een Wijkertoren opgespeld hadden gekregen, en weer mochten plaats nemen werd Annet Gouma verzocht even te blijven staan en vervolgde hij zijn speech naar Annet:
Ik heb enkele woorden tot u gesproken. En ik ga dat niet opnieuw zeggen, want u heeft dat gehoord. Ik ga nog wel iets aan toevoegen. Een raadslid zestien jaar, dat betekent zestien jaar ochtend middag avond en soms nacht dienend zijn voor Beverwijk, inwoners van Beverwijk en onze ondernemers van onze prachtige stad. Vrijwilligster heb ik ook gezegd, ik vind het belangrijk, vrijwilligster pur sang. Maatje zoals gezegd, bovendien werk op de Heliomare School. Bomvolle dagen en dat een periode zo ontzettend lang. Grote waardering dat je in deze periode hebt ingespannen voor de gemeenschap. Talloze avonden, bijeenkomsten, goede besluiten, ook vast wel eens een slecht besluit, ontspannende momenten, momenten van stress, een geweldig volksvertegenwoordiger. En het is mij dan ook een eer te mogen meedelen dat de zijne Majesteit de Koning heeft behaagd u bij zijn besluit van 13 maart 2018 te benoemen tot lid in de Orde van Oranje-Nassau. Graag een applaus.
Afscheidsspeech van Annet Gouma, raadslid 2002 t/m 201
De afgelopen week bekijk ik met wat dubbele gevoelens. We wisten dat wij, de PvdA, zeker landelijk gezien, weleens flink konden verliezen. Maar de verkiezingscampagne verliep wel positief en de uitslag viel uiteindelijk toch mee. Een ruime 3 i.p.v. nu 4 zetels waarvan 1 restzetel. Onze inwoners hebben ons niet laten vallen. Dat maakt het afscheid makkelijker. Na 16 jaar, begonnen in april 2002, sluit voor mij het boek van raadslid. Indertijd uit het wijkgericht werken doorgestoomd naar de gemeenteraad. Op aandringen van Jaqueline Dorenbos, die mij overtuigde dat ik het gerust kon. Een cursus gemeentepolitiek, o.a. gegeven door PvdA-coryfee Koos Kiers en gemeentesecretaris Cees Hazenberg trok mij over de streep. Ik stelde mij kandidaat en kwam na de aanstelling van Ton Kooiman en Maarten Dijkshoorn als wethouders, in de raad. Spannend met al die wijze mannen en vrouwen. Ik voelde mij zeer onzeker met mijn middelbare schoolopleiding maar met veel contacten in de buurt, op school en de sport. Daar moest mijn kennis vandaan komen. k kan u zeggen dat het veel tijd kostte (en nu soms nog kost) om de stukken te lezen, daarna te begrijpen wat er staat en er dan ook nog wat van te vinden. En dan nog het woord voeren! Maar ik heb de ruimte gekregen en ik werd ook gehoord. Dan komt het zelfvertrouwen er wel.
In die 16 jaar heb ik heel veel geleerd en ik kan wel zeggen dat de politiek een deel van je leven wordt; het kruipt onder je huid.
Niet in het minst omdat een toenmalig fractiegenoot mij op de meest onmogelijke tijden kon bellen met de vraag wat ik van een onderwerp vond. “Je bent 24/7 raadslid” zei hij dan. Dus onder het spruitjes koken, met 3 kinderen aan je rokken of net gezellig op zaterdagavond met de familie aan de koffie. Help waar gaat het ook al weer over?! Het houd je scherp. Onbewust kijk je altijd om je heen hoe de stad er uitziet. Én signaleer je wat dan koppel je het terug naar je wethouder met de vraag ernaar te kijken of er iets mee gedaan kan worden. De laatste raadsperiode werd ik, onder druk van de toenmalige griffier Martin van Engelshoven, ook commissievoorzitter. Een taak die mij niet op het lijf is geschreven; ik ben namelijk meer een secretaristype. Maar in de loop van deze periode ben ik het wel als leerzaam en ook leuk gaan ervaren. Vanuit een andere rol de commissies volgen en je soms verbijten om niet te reageren is een lastige maar goede leerschool.
Nu wil ik u niet lastigvallen met 16 jaar raadswerk maar wil toch 1 hoogte- en 1 dieptepunt noemen.
Eén onderwerp dat er positief met kop en schouders bovenuit steekt was het Referendum over de vuilnisbelten. In 2007 werd gelijktijdig met de verkiezingen van de Provinciale Staten een raadplegend referendum gehouden. De raad was verdeeld wat er na de sanering met de belten moest gebeuren; moet het een golf-/funpark worden of een openbaar Aagtenpark met nadruk op ruigte en natuur. De PvdA, voorstander van het openbare park, trok de kar bij het opzetten van een stichting om dit te promoten. Een hechte groep inwoners sloot zich aan én, wat mij als doener vooral trok, is gezamenlijk de schouders eronder. Groepen uitnodigen op de belten, de markt op, radio en tv-optreden, flyeren en noem maar op. Een hele spannende en leuke tijd en het resultaat maakte het natuurlijk voor ons helemaal leuk. Weliswaar een lage opkomst, maar een meerderheid koos voor het openbaar park. En het allerleukste is natuurlijk dat we vorige najaar dit Aagtenpark geopend hebben. Een prachtig park.
Een dieptepunt in mijn raadsperiode vond ik dat Heliomare niet naar Ankie’s Hoeve is verplaatst. Waar wij als PvdA heilig overtuigd waren dat dit een prima locatie was, midden in de samenleving, is het, onder andere door persoonlijke vetes, uiteindelijk afgeblazen en is de school naar Heemskerk verhuisd. oe dat uit je handen glipt; onbegrijpelijk!
Tot slot nog een paar dankwoorden:
Mijn fracties. In alle 4 de periodes, zijn wij altijd een hecht team geweest. Fracties van 7 – 10 – 6 en 4 raadsleden maken het werk telkenmale anders maar alle fracties straalde solidariteit uit; samen gaan we ervoor. Ik wil alle fractiegenoten dan ook hartelijk danken voor de prettige samenwerking.
Dank ook aan de griffiers die ons altijd met raad en daad hebben bijgestaan. Precies weten hoe zaken geregeld moeten worden en wie je daarvoor nodig hebt. Het ambtelijk apparaat die altijd met goed onderlegde raadsstukken ons de noodzakelijke kennis bijbracht.
En last but not least natuurlijk onze bodes: Jan, Ruud, Nancy en Nicky. Wat heb ik altijd van jullie genoten. Niet alleen van de heerlijke koffie (met armoedige koekjes, dat dan weer wel) maar ook van de gesprekjes, optredens en nazit. Heel hartelijk dank voor jullie tomeloze inzet.
Ik zou de nieuwe raad nog willen meegeven de komende periode niet te veel op de tegenstellingen te gaan zitten maar juist zoeken waar je elkaar kan vinden.
Dáár de discussie over voeren. Hoe kom je bij elkaar om de stad toch weer een beetje mooier te maken. Er liggen nog mooie onderwerpen voor u klaar.
Ik wens de burgemeester, een hele klus met 9 fracties, én de raad heel veel succes en bezie het, net als ik, als een mooie, leerzame periode.