In memoriam Cees Bodewes (20-12-1949/10-9-2021)

Afgelopen week overleed Cees Bodewes, een markante persoonlijkheid uit de Beverwijkse politiek en het Beverwijkse- en Wijk aan Zeese bedrijfsleven. In 1974 werd Cees raadslid voor de PvdA en in augustus 1976 werd hij wethouder. Hij heeft diverse portefeuilles vervuld tot hij in 1983 vrij plotseling (voor de buitenwereld) besloot te stoppen. Cees stond in de politiek vooral bekend om zijn gloedvol opgebouwde betogen, vol humor en ook vaak wat vilein. Wat hij zei kwam aan, omdat hij vanuit zijn hart sprak en altijd in klare taal. Tijdens lange schorsingen bij de begrotingsbehandeling was hij een meester in het maken van limericks, korte gedichtjes met rake politieke lading. Dat was een traditie in die tijd en Cees kon dat als een van de besten.

Op de persconferentie bij zijn afscheid als wethouder in 1983 gaf hij aan al in juni voor zichzelf besloten te hebben te stoppen, omdat hij wel klaar was met de aanhoudende bezuinigingen vanuit Den Haag. Hij wilde niet afbreken wat hij in zeven jaar tijd met het college en de gemeenteraad had opgebouwd. Hij noemde zelf enkele hoogtepunten van zijn wethouderschap: het volbouwen van het hart van Beverwijk rond het centrum, dat jarenlang door open gaten geteisterd was geweest. De herbouw van De Schans, de nieuwbouw van de Lichtboei. Maar ook was hij trots op de bouwkundige integratie van de openbare lagere- en kleuterscholen. Als voormalig onderwijzer bleef Cees’ hart ook naar de jeugd uitgaan.

Ook wilde Cees meer tijd voor zijn jonge gezin. In 1974 trouwde hij met Henny Holman. Dat was in de tijd dat hij op 24-jarige leeftijd raadslid werd. Henny heeft die eerste jaren Cees vaak moeten missen, want hij had een enorm arbeidsethos en dan ben je nu eenmaal niet vaak thuis als wethouder. Toen hij vader zou worden, besloten ze samen dat het wethouderschap zoals Cees het invulde niet te combineren viel met jong vaderschap. Cees koos voor zijn gezin. Vlak na zijn aftreden werd Cees jr. geboren. Later kwam ook nog zoon Niels erbij. Ze vormden een hecht gezin.

Na het wethouderschap startte Cees een bedrijfsfinancierings- en adviesbureau in Wijk aan Zee, dat in de jaren daarna groter en succesvol werd en verhuisde naar Beverwijk. Ook Henny werkte volop mee in de zaak en was een belangrijke factor in het succes van het bedrijf.

De politiek liet Cees niet los. Hij is jarenlang bestuursvoorzitter geweest voor de PvdA en ook kwam hij weer terug als fractievoorzitter. Heerlijk vond hij het om weer mee te doen in het hart van de democratie. De verhuizing van het stadskantoor van het President Kennedyplein naar het Stationsplein leverde een kans op om samen met Vincent Kellenaar (CDA) te pleiten voor een naamswijziging van het nieuwe plein naar Frank Sinatraplein. Beide fractievoorzitters waren als kinderen zo blij toen dit idee werd overgenomen.

Na de verkiezingen van 2014 stopte Cees als fractievoorzitter en concentreerde hij zich op zijn administratiekantoor en gezin. Maar nog steeds volgde hij de politiek op de voet en deed zijn woordje op zijn eigen bekende manier op ledenvergaderingen. Recht voor zijn raap. De laatste jaren bouwde Cees zijn werk in het administratiekantoor af en ging met Henny meer genieten van hun vrije tijd. Helaas duurde dat geluk niet lang. In 2019 werd Cees ziek en ging in gezondheid gestaag achteruit. Zijn gevatte opmerkingen en humor bleven echter nog lang bij hem, bijna tot aan zijn overlijden afgelopen vrijdag. Een markante Wijk aan Zeeër, die in de herinnering van velen nog lang zal voortleven.

Jaqueline Dorenbos, fractievoorzitter PvdA Beverwijk/Wijk aan Zee